Telekomy przenoszą się do chmury – do umieszczenia Firmy telekomunikacyjne poszukują Świętego Graala. Czy znajdą go w chmurach? Na ostatnim EMC Forum w Warszawie firma Integrated Solutions, która wchodzi w skład grupy Orange Polska, aktywnie promowała nową usługę backupu on-line. Dla osób, które na co dzień niezbyt uważnie śledzą światowy rynek IT było to sporym zaskoczeniem. Jak to się stało, że firma telekomunikacyjna pojawiła się na rynku pamięci masowych? Ale idąc dalej tym tropem, okazuje się że AT&T już od 2009 r. oferuje usługę Synaptic Storage, która bazuje na technologii Atmos firmy EMC. Integrated Solutions oferuje też inne usługi, bardziej utożsamiane z działalnością operatorów, a mianowicie wirtualny IP PBX czy Unified Communications as a service. Jest jeszcze inny przykład z rodzimego podwórka – Netia, która Operator oferuje usługę Wirtualny Dysk. Jest to bardzo proste narzędzie do tworzenia kopii zapasowych i zarządzania plikami. Jednak klienci biznesowi Netii wykazują podobno zainteresowanie Unified Communications czy Netia Video Anywhere. A operatorzy gorączkowo szukają nowych rozwiązań, a co za tym idzie nowych źródeł przychodów. Przecież pakiet, zawierający, oprócz usług komunikacyjnych, cloud storage, backup on-line czy aplikacje CRM, może być silnym orędziem w walce z konkurencją. Analitycy są zdania, że w nieodległej przyszłości większość telekomów będzie pełnić rolę brokerów usług, a ich głównymi odbiorcami zostaną małe i średnie firmy. Inni analitycy uważają, że operatorzy telekomunikacyjni mają zbyt małe doświadczenie, żeby konkurować np. z Amazonem. Ale za to mogą poważnie zagrozić mniejszym providerom. Co zatem przemawia na korzyść telekomów? Na pewno dużo większe budżety reklamowe, wielkie centra danych, znana marka itp. Rynek pewni wyczyści się w sposób naturalny. Wraz z rosnącą świadomością klientów na temat przetwarzania w chmurze, rozpocznie się selekcja, która wyeliminuje najsłabszych graczy. Póki co większość klientów przy wyborze usług cloud kieruje się wyłącznie ceną. To jeszcze nie ten moment, aby klienta zainteresowala wiarygodność usługodawcy, jakość infrastruktury czy poziom bezpieczeństwa. Za jakiś czas sytuacja te pewnie ulegnie zmianie. Nad mniejszymi providerami już zbierają się czarne chmury. Spokojni o swój los mogą być integratorzy. W najbliższych latach ich główną klientelą powinny być duże przedsiębiorstwa wdrażające prywatne oraz hybrydowe chmury. Natomiast niejasna pozostaje rola resellerów.
Hacking Team (po ataku nazywana złośliwie “Hacked Team”) to włoska firma zajmująca się sprzedażą oprogramowania szpiegującego rządom. I ta grupa była celem włamywacza który opublikował w internecie 400GB danych w tym e-mail, kod źródłowy oraz listę klientów. Wśród nich znalazły się informację o zakupienie przez CBA trojana. Agencja na zakup wydała prawdopodobnie 178 000 euro, plus dodatkowe około 30 tysięcy rocznie na support (wsparcie).
Systemem, które kupiło CBA jest RCS. Jest to tzw. trojan (backdoor) czyli narzędzie służące do inwigilacji komputerów oraz smartphone. Atakujacy przejmuje całkowitą kontrolę nad komputerem ofiary, mogąc śledzić wszystko, co dzieje sie na komputerze i wprowadzać na nim zmiany niezależnie od użytkownika. Dodatkowo w oprogramowaniu RSC znajdywane są już błędy bezpieczeństwa (pozwalajace na hackowanie oprogramowania do hackowania) oraz (co bardzo istotne) wstawki w kodzie która umożliwia podstawienie ofierze wpisów świadczących o pobieraniu dziecięcej pornografii. Ponadto Hacking Team umożliwił sobie podglądanie swoich klientów. Czy aby to wszystko jest legalne?
Co najbardziej niepokoi w pracy służb?
Z naszego punktu widzenia najbardziej bulwersuje nie podglądanie komputerów przez służby lecz właśnie rzeczone fragmenty kodu, które umożliwiają służbom zapisanie na komputerze ofiary danych, o których nie wiedziała. Te fragmenty programu umożliwiają postawienie zarzutów a nawet skazanie praktycznie każdego, kogo namierzą służby. Dzięki tym praktykom można pozbywać się niewygodnych osób w karygodny sposób – podrzucając do pamięci komputera kompromitujące materiały. Takie zachowanie jest nieetyczne z dwóch powodu – po pierwsze teraz każdy winny może twierdzić, że dowody spreparowano, po drugie niewinni mogą mieć problemy z udowodnieniem swojej niewiny. Zaciera się wiec linia pomiędzy winą, udowadnianiem i skazaniem.
Oczywiście podrzucanie dowodów bywało i w realnym świecie, jednak okazuje się, że dziś jest łatwiejsze niż kiedykolwiek. Zwłaszcza, ze sędziowie naszych polskich sądów tkwią jeszcze głęboko w epoce papierowych opasłych tomów a prawdziwych biegłych mamy jak na lekarstwo – większość dobrych informatyków nie chce pracować za stawki sądowe.
About the author
Artykuły powiązane
